Orhun yazıtlarında anneye ög/ ök denilmiş, dolayısıyla ögsüz/ öksüz annesiz demektir.
Nereden bakarsanız 1300 yıllık kelime olan öksüz, bazen hem anne hem babayı yitirmek anlamında da kullanılır ki, bu bir anneyi kaybetmenin bir aileyi kaybetmeye benzediğini düşündürür.
Öksüz olmak, saçını yapamamak, bir tabak daha isteyememek gibi ince ince işler. Öyle ki, her bir noktada bir izi vardır.
Öksüz ög ünü hiç bilmemişse, içinde neyin eksik olduğunu da bilemez, boşluktur orası, bir de çokça meraktır, hani nasıldır bir anne kokusu, şefkati, ne olursa olsun, o benim yavrum denilmesi, sahi kim kime bu kadar sahip ve aiddir ki?
(Yazı Koruder'e aittir.)